W naturze długonosy osiągają 40 cm długości, w akwariach mniej niż 25 cm.

Ciało węgorka jest wydłużone, przypominające kształtem węgorze. Spotykane węgorki najczęściej posiadają ubarwienie ciemnobrązowe, beżowe, kawowe lub brązowo-oliwkowe. Po bokach jasne plamy przypominające wzór marmuru. Płetwy są czerwone lub jasnobrązowe. Na długiej płetwie grzbietowej znajdują się okrągłe czarne plamki ze złotymi obwódkami. Na całym ciele i głowie znajduje się wiele lśniących żółtych kropek i poprzecznych pasków.
Korpus przedzielony jest poziomym pasem świetlnym biegnącym z obu stron.
Głowa mała, spiczasta, na końcu ruchomy wyrostek. Samice Macrognathus są większe od samców i mniej smukłe.

Węgorki prowadzą nocny tryb życia. W dzień zakopują się w podłożu lub chowają się między roślinami, a nocą wychodzą ze swoich kryjówek. Jeśli jednak trzymasz je z innymi rybami przydennymi, stopniowo stają się mniej płochliwe i można je zobaczyć w ciągu dnia.

Rośliny i duża liczba kryjówek to podstawa w akwarium. Ze względu na to, że ryby te lubią się zakopywać, rośliny muszą mieć mocny system korzeniowy.
Jako podłoże polecany jest piasek lub drobny zaokrąglany bez ostrych krawędzi żwirek. Jeśli ryby nie mają możliwości zagrzebania się w podłożu - mogą zacząć cierpieć na choroby skóry (ze skóry uwalniana jest duża ilość śluzu, którego nadmiar węgorki pozbywają się przez ocieranie o kamienie; w przypadku braku takiej możliwości nadmiar śluzu powoduje stan zapalny skóry). Akwarium dla węgorka powinno być szczelnie zamknięte pokrywą.

Węgorki nie lubią jasnego oświetlenia. Są trzymane albo same w akwarium gatunkowym, albo z podobnej wielkości rybami.

Minimalna objętość akwarium to 100 litrów.

Optymalne parametry wody: temperatura 22-26°C, dH 5-10°, pH 6,5-7,0. Konieczna jest stała filtracja, napowietrzanie i regularne podmiany wody.

Karmienie

Najlepiej karmić żywym pokarmem: różne bezkręgowce, tubifex, larwy komarów, dżdżownice. Ale odpowiedni jest również dobrej jakości suchy jak i mrożony pokarm.